Адамдардан айырмашылығы, мысықтар түнде жақсы көреді. Бұл жануардың перифериялық көрінісі күшті дамыған, бірақ пушистикалық тіршілік иелері түс спектрін және формалардың айқындылығын қабылдауда адамдардан төмен.
Түнгі жыртқыштар
Мысықтар крепускулярлы, яғни олар кешкі және таңертең ымырт кезінде белсенді болады. Бұл олардың қараңғыдағы адамдарға қарағанда әлдеқайда жақсы көретіндігін түсіндіреді. Мысық көзінің торлы қабығында адамның көру мүшесімен салыстырғанда күңгірт жарыққа сезімтал таяқшалар 6-8 есе көп. Мысықтардағы бұл көзқарас олардың өмір салты мен табиғатта өмір сүру қажеттілігіне байланысты дамыды.
Мысық көрудің тағы бір ерекшелігі - оқушының жиырылу және қатты кеңею қабілеті. Жарқын жарықта мысықтың көзі жіңішке жіп тәрізді мөлшерге дейін кішірейеді, ал аз жарықта ол кеңейіп, көздің қабығын толығымен жабады. Ымырт жабылған кезде мұндай кеңейтілген мысық қарашығы жарықты жақсы сіңіреді.
Сонымен қатар, мысықтың көзінің эллипс тәрізді формасы, үлкейген мүйіз қабығы және көз алмасының артқы қабығындағы жарық сәулені торға түсіретін қабаты көбірек жарық жинайды. Мысықтардағы көру мүшесі құрылымының осы ерекшелігіне байланысты көз қараңғыда қатты жарқырайды.
Мысық көзінің айнасы мысық қабылдаған жарық толқынының ұзындығын өзгерте алады, осылайша жануар түнгі аспан аясында олжалар мен басқа заттарды айқын көре алады. Жеңіл таяқтар мысықтарға қараңғыда қозғалатын заттарды жақсы көруге мүмкіндік береді.
Адамдар мен мысықтардың көрінісі
Мысықтардың көру өрісі адамға қарағанда кеңірек. Адамдарда бұл 180 градус болса, бұл жыртқыштарда 200 градус. Мысықтардағы перифериялық көру адамдарға қарағанда әлдеқайда жақсы дамыған. Олар үшін бөлменің бұрышында тышқанды немесе ойыншықты байқау маңызды.
Адамдардан айырмашылығы, мысықтар алыстағы заттарды соншалықты айқын көрмейді. Мысалы, күндізгі жарықта қалыпты көру қабілеті бар адам үлкен заттарды 70 метр қашықтықта анық көреді. Мысық бұл заттарды бұлыңғыр етіп көреді. Оның көзқарасы оларды 7 метрге дейінгі қашықтықта анық көруге мүмкіндік береді. Мысықтарға қарағанда адамның көру мүшесінде түс пен бөлшектерді, конусты қабылдауға арналған рецепторлар көп. Күнделікті жарықта қозғалысты қабылдауға қатысты, бұл адамдарда кіші ағаларға қарағанда әлдеқайда жақсы дамыған.
Мысықтар түстерді басқаша қабылдайды. Бұрын ғалымдар мысықтарды дихромат деп ойлайтын, яғни олар қызыл және жасыл реңктерді қабылдамайды. Кейінірек белгілі болғандай, олар әлі де жасыл тондарды көреді.
Бірақ таяқшалар негізгі рецепторлар болып табылатын мысықтардың түнгі көрінісіне адамдармен салыстырғанда конустың аздығы әсер етпейді. Мысықтар толық қараңғылықта көре алмаса да, адамдарға заттарды анық ажырату үшін қажет жарықтың тек алтыдан бір бөлігі қажет.
Мысықтар мұрын астындағы заттарды көруде қиындықтарға тап болады. Бұл тұрғыда олар алысты көретін жаратылыстар. Олар мұрынның жанына қойылған тағамның иісін сезеді, бірақ оны табу үшін біраз уақыт кетеді.
