Анадолы тұқымы немесе түрік шорента, Ван сияқты, түріктің Ван көлі жағдайында қалыптасқан табиғи тұқым. Бұл тұқымның екінші реттік жабайы мысықтары тек Түркияда ғана емес, сонымен қатар Иран, Ирак, Әзірбайжан, Арменияда тұрады. Анатолийлік мысықтар үй жануарларының жабайы түрі болғандықтан өте маңызды, өйткені тұқым үйге қаншалықты көп үйретілсе, оның генетикалық аурулары соғұрлым жоғары болады.
Сыртқы түрі
WCF (Дүниежүзілік мысықтар федерациясы) стандартына сәйкес Анадолы тұқымы түрік ванының вариациясы болып табылады. Анатолы мысықтарының денесі мөлшері бойынша орташадан үлкенге дейін өзгереді, сүйек құрылымы орташа күшке ие, бұлшық еттері өте жақсы дамыған. Кеуде және мойын мықты, аяқтары дөңгелек және орташа ұзындықта болады. Құйрығы қатты, сонымен қатар орташа ұзындыққа ие.
Анадолы мысықтарының басы қиылған үшбұрыш түрінде, орташа өлшемді, иегі мықты. Құлақ түбінде кең, үлкен, ұштары сәл дөңгеленген. Құлақ түзу, жоғары көтерілген және тік тұрады. Көздер үлкен, сопақша пішінді, көлбеу қойылған, түсі пальто түсімен үйлеседі.
Жүн және түс
Анадолы тұқымының мысықтарының шаштары қысқа, құрылымы жақсы, бірақ қол тигізгенде сәл қатал, іс жүзінде пальто жоқ. Шоколад, даршын, сирень және кез-келген үйлесімдегі ақшыл түсті қоспағанда, түстердің барлығы дерлік танылады, сондай-ақ түс нүктесі түстер.
Мінез-құлық
Анадолы мысықтары қозғалғыш, белсенді, әр түрлі сыбырлаған заттармен - қағаз доптарымен, алтын дәндерімен және кәмпит орамаларымен ойнағанды ұнатады - ойын барысында олар көбінесе тістерінде ұсақ заттарды алып жүреді, тіпті өздеріне лақтырылған кішкентай ойыншықтарды иесіне қайтарып бере алады. Айтпақшы, Анатоли іс жүзінде мияуламайды, тек құстардың шыңғырғанына ұқсас дыбыстар шығарады. Бұл үшін оларды кейде мысқырған мысықтар деп атайды.
